"Formakuntza Integralerako lekua, arlo psikosoziala, espirituala, emozionala eta kulturala barne hartzen dituena, non pertsona bezala hazi eta besteekin zein ingurunearekin interkonexio hobea izateko tresnak eskuratu ahal izango diren"
___________________________________________________________________________________________
* Formakuntza Ikastaro eta Tailerrak*
Ikasturtean zehar ikastaroak eta tailerrak eskainiko dira arlo ezberdinak lantzeko; eta, horretarako, formakuntza bide honetan lagunduko diguten adituen parte-hartzea izango dugu.
___________________________________________________________________________________________
* Lan pertsonalerako formakuntza proposamentak*
Hilabetero, hausnarketa pertsonala ahalbidetuko duten material ezberdinak proposatuko dira (liburuak, filmak, artikuluak...). Lan eta hausnarketa horien ondorioak bidali ahal izango dira, ondoren partekatu eta elkar aberastu gaitezen.
* HILEKO PROPOSAMENA *
2019ko Azaroa
Filma: El niño que domó el viento
Sinopsia:
William (Maxwell Simba), Malawiko landa eremuan bizi den 13 urteko umea da. Han, baldintza ekonomikoak okerrera egin dute eguraldi txarra dela eta. Honek, gainera, eskola uztera behartu du, bere familia ez baita janaria ez den gainerako gastuei aurre egiteko gai. Bere herria gosetetik ateratzeko, ikusminez gainezka den gazte hau, zientzia liburu batean oinarrituko da haize-turbina bat eraikitzeko. Errota horri esker, bere komunitateak laboreak ureztatu ahal izango ditu. Txatarraz egindako makina hori sortzeko hamaika arazori aurre egin behar izango dion arren, Williamek eginahalak egingo ditu bere herria salbatzeko.
___________________________________________________________
2019ko Urria
Pentsatzeko testua: "Otoño"
Las hojas no caen, se sueltan... Siempre me ha parecido espectacular la caída de una hoja. Ahora, sin embargo, me doy cuenta que ninguna hoja "se cae"
sino que llegado el escenario del otoño inicia la danza maravillosa del soltarse.
Cada hoja que se suelta es una invitación a nuestra predisposición al desprendimiento. Las hojas no caen, se desprenden en un gesto supremo de generosidad y profundo de sabiduría: la hoja que no se aferra a la rama y se lanza al vacío del aire sabe del latido profundo de una vida que está siempre en movimiento y en actitud de renovación.
La hoja que se suelta comprende y acepta que el espacio vacío dejado por ella es la matriz generosa que albergará el brote de una nueva hoja. La coreografía de las hojas soltándose y abandonándose a la sinfonía del viento traza un indecible canto de libertad y supone una interpelación constante y contundente para todos y cada uno de los árboles humanos que somos nosotros.
Cada hoja al aire que me está susurrando al oído del alma ¡suéltate!, ¡entrégate!, ¡abandónate! y ¡confía! Cada hoja que se desata queda unida invisible y sutilmente a la brisa de su propia entrega y libertad. Con este gesto la hoja realiza su más impresionante movimiento de creatividad ya que con él está gestando el irrumpir de una próxima primavera.
Reconozco y confieso públicamente, ante este público de hojas moviéndose al compás del aire de la mañana, que soy un árbol al que le cuesta soltar muchas de sus hojas. Tengo miedo ante la incertidumbre del nuevo brote. Me siento tan cómodo y seguro con estas hojas predecibles, con estos hábitos perennes, con estas conductas fijadas, con estos pensamientos arraigados, con este entorno ya conocido...
Quiero, en este tiempo, sumarme a esa sabiduría, generosidad y belleza de las hojas que "se dejan caer". Quiero lanzarme a este abismo otoñal que me sumerge en un auténtico espacio de fe, confianza, esplendidez y donación.
Sé que cuando soy yo quien se suelta, desde su propia consciencia y libertad, el desprenderse de la rama es mucho menos doloroso y más hermoso. Solo las hojas que se resisten, que niegan lo obvio, tendrán que ser arrancadas por un viento mucho más agresivo e impetuoso y caerán al suelo por el peso de su propio dolor.
Las hojas no caen, se sueltan.
José María Toro, extraído del libro "La sabiduría de vivir".
___________________________________________________
2019ko Martxoa
Hausnarketa egitera gonbidatzen gaituen film bat:
* LA BUENA MENTIRA - THE GOOD LIE, 2014 Estatu Batuak*
Zuzendaria: Philippe Falardeau / Gidoia: Margaret Nagle / Musika: Martín León / Aktoreen zerrenda: Reese Witherspoon, Corey Stoll, Sarah Baker
MIGRATZAILEAK ETA ESPIRITUALTASUNA: ZINEMATIK ABIATUTAKO HURBILKETA
Sudan, gerra zibil odoltsu batek astindutako herrialdea da (1988tik 2005ra). Lau anaik, zenbait gabezia eta senideen hilketen ondoren, Keniako errefuxiatu-esparru batera iristea lortzen dute, non 13 urtez egongo diren, Estatu Batuetan errefuxiatu bezala hartuak izatera iristen diren arte; bertan, ordura arte ezagutu dituzten ohitura eta bizimoduekiko oso ezberdinak topatuko dituztelarik. Hori gutxi balitz, elkarrengandik banantzera behartuta suertatzen dira. Filmaren interesa, egiazko gertaeretan oinarritutako dramatikotasunean datza, eta tramak, jatorriz hegoaldekoak diren pertsonak eta Hegoaldeko Sudango gizarte aberatsaren arteko alde erakusten duelako. Hegoaldeko Sudanek 2019an independentzia eskuratu zuenetik hirurogeita hiru urte betetzen dira, errefuxiatuen eta barne migrazioen kopuruaren gorakadak ez du etenik, biolentziaren areagotzea bezala. Batzuk lekuz aldatuta daude herrialdean, eta veste batzuek inguruko herrialdeetara ihes egin dute. Kalkulatzen da 2,4 milioi inguru direla etxetik alde egin behar izan duten sudandarrak.
* Zer balio azpimarratzen dituzu umeen exodo ezin gogorragoan?
* Zer alde esanguratsu antzematen dituzu errefuxiatuen eta aurkitzen dituzten iparamerikarren bizimoduaren artean?
* Bizitzarako zer ikasketa egiten du gizarte langileak?
* Dimentsio espirituala gako bilakatzen da filmean. Zein eszenetan azaltzen da, zein elementuren bitartez, nola adierazten da...?
_____________________________________________
2018ko Azaroa
Bizitzak gure baitan bere bidea arin egin dezan uztera gonbidatzen gaituen liburua:
"Non trabatzen zait bizia? Osteopatia eta begirada sistemikoa" liburua, Miren Arzak Vesgak eta Iñaki Arana Oregik idatzia, eta Editorial Grupo CUDECek berriki argitaratua, osasunaren, harreman pertsonalen eta bizitzaren inguruan berebiziko interesa erakusten dutenen artean oso harrera ona izaten ari da.
Liburu honek, osasuna berreskuratzeko bidean, egileak pertsonei egindako tratamendu eta akonpainamenduan izandako bizipenak jasotzen ditu. Osteopatiatik abiatuz, lan metodologia gisa Mirenek begirada sistemikoa txertatzen du, pazienteari, bizitzen ari den unearen inguruko ulermen maila handiagoa lortzea ahalbidetzen diona, konponbiderantz aurrera pausoak eman ahal izateko.
Modu zuzenean idatzia, liburu honek, Osteopatiak akonpainamendu eta sendabiderako metodologia bezala dituen bertute eta ahalmenak aurkeztu eta zehazten dizkigu, halaber Bert Hellingerrek garatutako ikuspegi sistemikoaren eraginkortasuna, gizakia besteekiko harremanetan inguratzen duten dinamiken ulermen eta konponbiderako. Kontsultategian artatutako zenbait gertaera jasotzen dira, baita pazienteek tratamenduan zehar izandako bizipenei buruz idatziz jaso dutena ere.