Kronika - Familia Konstelazioen Sakontze-Taldea
DAVIDEN SALMOA.
Jauna nire artzaina da! Ezer ez zait falta.
Larre berdeetan atseden hartuarazten dit.
Ur bareetara narama…
Kronika hau Salmo honekin hasi nahi dut. Ostiral honetan, iritsi garenean denok azeleratuta iritsi garela antzeman dut, astearen eta gure bizitzek inposatzen diguten erritmoaren zurrunbiloan harrapatuta. Irteterakoan, lasaitu garela ere igarri dut.
Talde hau, emango dituen fruitu ugarien artean, hori da: Arantzak aipatzen zuen mendira igotzeko hidratatzea ahalbidetuko duten larre berdeak eta ur lasaiak.
Konfiantzak hartaratuta, salmo hau irakurri eta dastatzeko gure bizitzetan tartetxo bat ateratzera gonbidatzen zaituztet.
Duela mendeak kultura zehatz batean idatzita egoteak ematen dion distantziak distantzia, jaso genituen txanponekin… zer falta dakigukeen galdetzera baino gehiago, ezer ezin zaigula falta sentitzera gonbidatzen gaitu.
Jauna, Nazareteko Jesus, Jainkoa, edo bakoitzak sentitzen duen hori, gure gidaria da eta, zergatik ez, gure erraztailea. Gure artzaina. Hau ere atera da taldean.
Gurasoak ere horrela ikus ditzakegu… norberak bere modura sentitu dezala…
Probestu dezagun talde honek eskaintzen digun aukera, otoitza eta konstelazioen bitartez barrura begiratuz, kanpoan duguna beste begirada batez behatu dezagun.
Benetako altxorra, Manexek partekatu duen irudia bezalakoa.
Zer falta dakiguke???
Victor Álvaro
Daviden Salmoa
Jauna nire artzaina da! Ezer ez zait falta.
Larre berdeetan atseden hartuarazten dit.
Ur bareen ondoan eramaten nau.
Indarberritzen nau. Zuzentasunaren bidetik eramaten nau bere izenarekiko maitasunagatik.
Haran ilunetatik banoa ere, beldurtzen nauen arriskurik ez dago, zu nire ondoan zaudelako, zure artzain-makilak baretzen nau.
Ez dut gaiztakeriaren beldur izango: zuekin bainago;
Zure bastoia eta zure langileak nirekin erosten dituzte.
Mahai bat prestatzen duzu nire aurrean eta nire etsaiak lekuko direla. Burua perfumez bustitzen didazu; nire kopa bete arte bete duzu.
Bizitzako egun guztietan jarraituko naute ontasunak eta maitasunak; eta JAUNAREN etxean biziko naiz betiko.
