Migrazio Bidea

Migratzea ziurtasunik gabe hegan egitea da, egunen batean etxea sentituko dugunaren senaz soilik".

Ez dago ez gizakirik ez giza talde garbirik, zibilizazioen urteen gurutzaketa gara, giza nahasketaren konbinazio aberatsa eta konplexua egiten diguten bidaiena. 

Migratzea partitzea da, leialtasunaren galeraren oihartzuna da, biziraupenarena, baita sendatzeko aukera ere, eta belaunaldi-zuhaitzean lurraldea galtzea errepikatzea ere bada. Migratzean, ez gara maletak egitera eta mugak zeharkatzera mugatzen; izendatzen gaituen lurraldetik abiatzen gara, ikasi genuen hizkuntzatik, hazten ikusi gintuzten parajeetatik. Istorioak, zaporeak, besarkadak atzean uztea da, baina sakonena ez da beti ikusten; pertsona batek migratzen duenean, gorputza abiatzen da, baina arimak ulertzen ez dituen memoriak eramaten ditu, landu gabeko dueluak, bete gabeko promesak. 

Migrazioa gure energia aldatzen duen larruazal aldaketa bat da. Migrazio-esperientzia bakoitza pertsona bakoitzaren baldintzen, baliabide sozialen, kulturalen, pertsonalen, ekonomikoen eta emozionalen mende dagoen prozesu bat da; mapan dugun lekua aldatzean, hizkuntza berri bat ikasten dugu, kultura desberdinekin harremanetan jartzen gara, eta, batzuetan, nerbio-sistemari negar egiteko espazioa eman behar zaio, denbora batez denetik urrundu, zentzurik gabe mugitu, besarkada atsegin bat jaso, epaiketarik gabeko konpainia bat, leiho irekiak dituen arnasa.

Pertsonak ez gara beti lekuetatik joaten zerbait gaizki dagoelako, batzuetan beren zikloa bete zuten tokietatik joaten gara, edo, agian, destino berriak, aukerak, harreman berriak, bizi-praktika berriak behar ditugulako joaten gara.

Aldaketa erraldoia da, baina aldaketaren aberastasuna gure hazkundearen eta ikaskuntzaren aberastasuna da. Zaindu beti dolu-prozesu gogor honetan dauden pertsonei egiten dizkiegun iruzkinak; batzuetan, asmo onenekin, kalterik okerrenak ere eragin ditzakegu. 

Migratzea prozesu konplexua eta ñabarduraz betea da, hori egitea erabakitzeak karga emozional handia du, egoitza batean aplikatzea denbora eta proba prozesu bat da, pertsona baikainak daude bidean, baina baita pertsona gogorrak eta aurreiritziz beteak ere; nostalgia, beldurra, ziurgabetasuna eta tristura bidelagun ditugu iraganaldi honetan; maletak beti oroitzapenez beteta daude.

Migrazio-prozesuko urrats bakoitzak deserosotasuna, ziurgabetasuna eta zalantza ditu helburu. Eskubide gisa, gustu gisa, behar gisa, pribilegio gisa, betebehar gisa migratzeak gure nerbio-sistema eta sistema emozionala hunkitzen ditu, eta alerta eta hiperzaintza egoeretan jartzen gaitu, itxuraz lo genituen emozioak gogoratuz eta migrazio-doluaren eta estres akulturatiboaren aurrean oso zailak diren beste batzuk mugituz. 

Esperientzia horrek birdefinitu egiten gaitu, eraldatu eta gainditu egiten gaitu, eta guretzat, gure testuinguruentzat eta harrera-tokientzat istorio berriak aurkitzea eragiten digu. Batzuetan, igarotze-, uzta- eta berritze-hilabete hauetan, etenaldi, birkonexio eta zaintzarako espazioen beharra onartu besterik ez da egin behar, bakardade- eta atsekabe-gertakari horiek migrazio-prozesuaren etapa guztietan zentzua aurkitzeko. Batzuetan, migratzaileok hainbat duelu gurutzatzen ditugula onartzea besterik ez da behar; hori baino ez. 

Ondoren, migrazioaren 7 doluak xehetuko dizkizut:

1.- Familia- eta gizarte- afektuen galerak dakarren dolua.

2.- Gure hizkuntzan adierazi ezinaren eta hizkuntza berrian dugun jario faltaren ondorioz sortzen den dolua.

3.- Dolu kulturala, janzteko eragatik, ospakizunengatik, balio sozialengatik eta ordu-eremuagatik sortutako minari lotutakoa.

4.- Estatus sozialari lotutakoa, jatorriko herrialdean genuena, lana, egoela legala, eta abar.

5.- Dolu fisikoa. Askorentzat migrazio-ibilbidea gogorra da eta arriskuak dakartza, herrialde berrian bazterkeria eta esklusioaren bitartez pairatzen baitugu.

6.- Gure lurrarengatiko dolua. Ezaguna zaiguna faltan botatzen dugu, klima, usainak, paiasaiak.

7.- Pertenentzia-sentimenduari lotutako dolua; talde berriekiko kontaktuak lehen inguratzen gintuztenak gehiago faltan botatzera eramaten gaitu.

Migrazio-dolua erabat NORMALA den eta migratzaileok bakarka igarotzen dugun prozesua den arren, egia da era berean denok ez ditugula 7 doluak igarotzen. Bakoitzaren bizi-historiak, migratzera eraman duten egoerek edo izaerak baldintzatzen dute bizi izango dituen doluak.

Gaur badakit dolu hauek ez direla alde egin genuenonak, ITXAROTEN geratu zirenek ere sufritzen dituzte.

"Migratzea ziurtasunik gabe hegan egitea da, egunen batean etxea sentituko dugunaren senaz soilik".

Hurrengora arte. 

Martha Ortega Navarro